Dobre części do samochodu

w Australii jako kolejne wcielenie modelu Barina marki Holden. Chevrolet Aveo T300 w wersji sedan Wyposażenie Chevrolet Aveo oferowany jest w pięciu wersjach wyposażenia: LS LS+ LT LT+ LTZ Auto s

Dobre części do samochodu

Chevrolet Aveo oferowany jest

Chevrolet Aveo II ? następca modelu T200/T250. Jest produkowany od 2011 roku w wersji sedan i hatchback. W Ameryce Płn. jest oferowany pod nazwą Sonic, a w Australii jako kolejne wcielenie modelu Barina marki Holden.
Chevrolet Aveo T300 w wersji sedan
Wyposażenie

Chevrolet Aveo oferowany jest w pięciu wersjach wyposażenia:

LS
LS+
LT
LT+
LTZ

Auto seryjnie wyposażone jest m.in. w czołowe, boczne i kurtynowe poduszki powietrzne, wspomaganie układu kierowniczego, tempomat, radio CD/MP3, elektryczne szyby przednie oraz systemy ABS, BAS, TCS, HSA, ESC. Klimatyzacja jest dostępna seryjnie od wersji LT.
Silniki

Dostępne są cztery silniki benzynowe ? o pojemności 1,2 l i mocy maksymalnej 70 KM lub 86 KM, 1,4 l 100 KM i 1,6 l 115 KM oraz dwa silniki Diesla ? o pojemności 1,3 l i mocy maksymalnej 75
Spalanie

Wszystkie silniki spełniają normę emisji spalin Euro 5. Najmniej CO? emituje silnik Diesla 1.3/75 ? 97 g* na kilometr. Silnik ten, podobnie jak jego mocniejsza, 95-konna odmiana, wyposażony został w system Start&Stop, dzięki czemu na 100 km średnio spala w cyklu mieszanym zaledwie 3,7 l* oleju napędowego.

* ? dane dotyczą wersji sedan; średnie spalanie wersji hatchback to 3,8 l oleju napędowego na 100 km, a emisja CO? wynosi 99 g/km

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chevrolet_Aveo


Stosowanie nadwozi samonośnych

Nadwozie samonośne (z fr. monocoque) ? rodzaj nadwozia, gdzie elementem nośnym jest samo pudło będące belką nośną, dzięki czemu wyeliminowano podział na podwozie ramowe oraz karoserię nieniosącą na nim osadzoną (np. samochody ciężarowe).

Stosowanie nadwozi samonośnych spowodowało bardzo znaczny spadek masy pojazdów oraz ich wytrzymałości zderzeniowej. Pośrednią konstrukcją jest nadwozie półniosące, gdzie karoseria jest przykręcana na sztywno do lekkiej ramy.
Budowa

Nadwozie samonośne składa się z:

płyty podłogowej (w samochodach osobowych i autobusach niskopodłogowych)
kratownicy (w autobusach dalekobieżnych) lub ostoi (w konstrukcjach kolejowych)
struktury nośnej nadwozia (słupki boczne, wzmocnienia dachowe itp.)

Zastosowanie

Nadwozie samonośne najczęściej jest stosowane w konstrukcjach pojazdów. Pierwszym samochodem z nadwoziem samonośnym była Lancia Lambda, następnie powstały nadwozia trolejbusowe Vetra, furgonów Chenard&Walcker i autobusowe, gdzie pierwszy był w 1942 r. Chausson, którego nadwozie było także stosowane jako trolejbusowe.

Pierwsze polskie konstrukcje samonośne pochodzą z lat pięćdziesiątych XX wieku i są to: Mikrus MR-300 w zakresie samochodów osobowych, i San H01 w dziedzinie autobusów, jednak oba pojazdy nie odegrały znaczącej roli w polskiej motoryzacji.

Rozwój nadwozi samonośnych doprowadził m.in. do powstania autobusów i tramwajów niskopodłogowych.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nadwozie_samono%C5%9Bne


rozpoczęto produkcję tego pojazdu

Montaż Lanosa w Polsce z zestawów SKD w Fabryce Samochodów Osobowych rozpoczęto 30 września 1997 roku. Początkowo z silnikami 1,5 8V oraz 1,6 16V.

Już w 1998 roku rozpoczęto produkcję tego pojazdu z wykorzystaniem 60% części polskich (przede wszystkim zmieniono typowo koreańską tapicerkę oraz fotele, nie zapewniające odpowiedniego komfortu europejczykom). Udział polskich części stopniowo rósł i w 1999 roku wynosił 71%, 2000 - 81%, 2001 - 93%, ostatecznie Lanosy produkowane były z 98% wykorzystaniem części polskich.

Ciekawostką jest fakt, że wersja 3 drzwiowa w dalszym ciągu była montowana, ale tym razem z zestawów CKD, wycofano ją z oferty w 2002 roku. W tym samym roku wycofano z oferty silnik 1,5 8V, gdyż nie był on w stanie spełnić normy czystości spalin Euro 3.

W 2000 roku ruszył eksport polskich Lanosów na Ukrainę, w pierwszym roku wysłano prawie 1300 aut, eksport ten stopniowo rósł aby osiągnąć w 2007 roku ponad 60 tys. egzemplarzy.

Wraz z wycofaniem się w 2004 roku Daewoo z FSO postanowiono zmienić nazwę pod jaką sprzedawany był ten pojazd na FSO Lanos. Pierwsze egzemplarze pod nową marką trafiły do salonów sprzedaży w październiku tego roku. Rok później wycofano z oferty silnik 1,5 16V, gdyż istniała konieczność jego importu z Korei.

Modele eksportowe na Ukrainę dalej oferowane były z jednostkami 1,5 8V jak i 1,6 16V oraz pod marką Daewoo (na Ukrainę trafiły również małe partie pod marką FSO), natomiast na polskim rynku jedynymi jednostkami napędowymi były 1,4 8V i 1,6 16V produkowane w rumuńskim zakładzie Daewoo Automobile Romania. W kwietniu 2007 roku FSO wprowadziło do oferty model Lanos plus, który był atrakcyjniejszą wersją wyposażeniową Lanosa. Od połowy 2008 roku na rynku polskim dostępne były jedynie Lanosy plus.

3 października 2008 roku nastąpiło planowane zakończenie produkcji Lanosa w zakładzie na Żeraniu.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Daewoo_Lanos